روزی تمام روستایی هاتصمیم گرفتند تا برای بارش باران دعا کنند

در روزی که برای دعا همگی دور هم جمع شدند تنها یک پسر بچه

باخود چتری داشت...

این یعنی ایمان

کودک یک ساله ای را تصور کنید زمانی که شما او را به

هوا پرتاب میکنید او میخندد چرا که او میداند شما او را

خواهید گرفت...

این یعنی اعتماد

هر شب ما به رختخاب میرویم ما هیچ اطمینانی نداریم

که فردا صبح زنده بر می خیزیم با این حال ساعت را برای

فردا کوک میکنیم...

این یعنی امید

در این زندان غم دیگر اسیرم

                               مبادا از غم تو من بمیرم

بیا پیشم ای تو یار قدیمی

                             بیا پیشم بمان تا من بمانم

خودش مآروAddکرد...

شروع بهchatکرد...

شوخی بیش اَزHadکرد...

رآجب مآ فکرBadکرد...

خودشم مآروRadکرد...

حــــآلا هم رفت ــــماروRahatکرد...

مَردی , شب موقع برگشتن از ده پدری تو شمال اطرف اردبیل، جای این که از جاده اصلی بیاد، یاد باباش افتاده که می گفت؛ جاده قدیمی با صفا تره و از وسط جنگل رد میشه!

این‌طوری تعریف می‌کنه: من احمق حرف بابام رو باور کردم و پیچیدم تو خاکی، ٢٠کیلومتر از جاده دور شده بودم که یهو ماشینم خاموش شد و هر کاری کردم روشن نمیشد.

وسط جنگل، داره شب میشه، نم بارون هم گرفت. اومدم بیرون یکمی با موتور ور رفتم دیدم نه می‌بینم، نه از موتور ماشین سر در می‌ارم!

راه افتادم تو دل جنگل، راست جاده خاکی رو گرفتم و مسیرم رو ادامه دادم. دیگه بارون حسابی تند شده بود.

با یه صدایی برگشتم، دیدم یه ماشین خیلی آرام و بی‌صدا بغل دستم وایساد. من هم بی‌معطلی پریدم توش.

اینقدر خیس شده بودم که به فکر این که توی ماشینو نیگا کنم هم نبودم. وقتی روی صندلی عقب جا گرفتم، سرم رو آوردم بالا واسه تشکر، دیدم هیشکی پشت فرمون و صندلی جلو نیست!!!

خیلی ترسیدم. داشتم به خودم می‌اومدم که ماشین یهو همون طور بی‌صدا راه افتاد.

هنوز خودم رو جفت و جور نکرده بودم که تو یه نور رعد و برق دیدم یه پیچ جلومونه!

تمام تنم یخ کرده بود. نمی‌تونستم حتی جیغ بکشم. ماشین هم همین طور داشت می‌رفت طرف دره.

تو لحظه‌های آخر خودم رو به خدا این قدر نزدیک دیدم که بابا بزرگ خدا بیامرزم اومد جلو چشمم.

تو لحظه‌های آخر، یه دست از بیرون پنجره، اومد تو و فرمون رو چرخوند به سمت جاده.

نفهمیدم چه مدت گذشت تا به خودم اومدم. ولی هر دفعه که ماشین به سمت دره یا کوه می‌رفت، یه دست می‌اومد و فرمون رو می‌پیچوند.

از دور یه نوری رو دیدم و حتی یک ثانیه هم تردید به خودم راه ندادم. در روباز کردم و خودم رو انداختم بیرون. این قدر تند می‌دویدم که هوا کم آورده بودم.

دویدم به سمت آبادی که نور ازش می‌اومد. رفتم توی قهوه خونه و ولو شدم رو زمین، بعد از این که به هوش اومدم جریان رو تعریف کردم.

وقتی تموم شد، تا چند ثانیه همه ساکت بودند، یهو در قهوه خونه باز شد و دو نفرخیس اومدن تو، یکیشون داد زد: ممد نیگا! این همون احمقیه که وقتی ما داشتیم ماشینو هل میدادیم سوار ماشین ما شده بود.

میدانم روزهایی میرسند که

ما دیگر تا این حد مشتاقِ هم نیستیم،

روزهایی که گاهی میخواهیم تنها باشیم،

تنها قدم بزنیم،

تنها بخوابیم،

تنها سفر کنیم و

من آن روزها دستهایِ تنهایی ات را میفشارم

و آرام در گوشش میگویم :

مواظبش باش !!!

با تنهایی ام کتاب میخوانم،

فیلم میبینم،

کافه میروم

و ما چقدر حرف داریم برایِ گفتن،

چقدر راه داریم برایِ رفتن

و چقدر لبخند داریم برایِ زدن

وقتی که از تنهایی مان برگشتیم .

سمانه سوادی

 امروز با تمام دنیا قهرم . . .

اما اگر تو صدایم کنی برمیگردم و با همان حماقت همیشگی میگویم جانم . . .

من اینم . . .

زود دل میبندم . . . دیر فراموش میکنم . . .زود میشکنم . . .دیر جوش می آورم . . .

ساده ام . . . میسوزم به بای سادگیم . ..

صبورم اما اگر بروم برای همیشه رفته ام . . .

______________________________________________________________________________

تنهایی تاوان تمام نه هایی ایست که نگفتم تا دل کسی نشکند

همه ی محبت هایی که زیادی هدر دادم تا دلی را بدست بیاورم

همه ی دوستت دارم های ابکی که جدی گرفتم

همه ی سادگی که در این دنیای هزار چهره خرج کردم

تنهایی تاوان همه ی خوشبینی هاییست که به دنیا و ادم های این روزها داشتم . . .

__________________________________

ميداني رفيق . . .

سيگار بكش . . .

بغض كن . . .

گريه كن . . .

اصن دق كن . . .

ولي با آدم بي ارزش درد و دل نكن . . .

_______________________________________________________________________________

من از اين انتخاباتي كه ميگويند سر در نمي آورم . . .

انتخاب من تو بودي كه نيستي لعنتي . . .

_______________________________________________________________________________

عشق من . . .

ايرادي ندارد . . .

اين شبها كه من دوري تو را آه ميكشم . . .

تو در آغوش ديگري نفس عميق بكش تا ديوانه ترش كني. . . .

_______________________________________________________________________________

سلامتیه مخاطب خاصت . . .

 خیانت کرده است و میگوید کو نشانم بده . . .

اخه لعنتی مگر جای بوسه میماند . . .

__________________________________________________________________________________

میدانی رفیق  . . .

زندگی ات را منوط به بودن و نبودن آدمها نکن . . .

روی پاهای خودت بایست تا تنهایی را بیهوده نیابی . . .

هیچ کس را بهترین زندگی ات خطاب نکن. . .

یادت باشد آدمها که بهترین خطاب شوند خیالاتی میشوند . . .هوا برشان میدارد . . تعغیرت میدهند . . .

آنوقت تو میمانی و یک دوگانگی شخصیت . . .

همیشه یادت باشد رفیق . . .

کسی بهترین زندگی تو میشود که خودش بخواهد. . .

_______________________________________________________________________________

به سلامتی جای ریمل روی شونه . . .

نه جای رژ لب روی یقه . . .

که فرقش یه دنیا غمه . . .

______________________________________________________________________________

حرف میزنی اما تلخ . . .

محبت میکنی اما سرد . . .

چه اجباریست دوست داشتن من . . .

_______________________________________________________________________________

عشقه من . . .

از سرد بودنم گلایه نکن . . .

سرد شده ام تا در کنارم نسوزی . . .

________________________________________________________________________________

برای کسی که میرود حتی دست هم تکان نمیردم . . .

بدرقه آدمها را مغرور تر میکند . . .

هر که ماند جایش روی سرم . . .هر که هم رفت بسلامت

______________________________________________________________________________

یه وقتایی باید رفت .  . .اونم با پای خودت . . .

باید جاتو توی زندگیه بعضی ها خالی کنی . . .

درسته توی شلوغی هاشون متوجه نمیشن . . .

اما بدون یه روزی یه جایی بدجور یادت میفتن

اونوقت دیگه خیلی دیر شده

_______________________________________________________________________________

من مورچه را مسخره میکردم که سالها عاشقه یک تفاله چای بود . . .

خودم را فراموش کردم کهزمانی عاشق یک اشغال بودم که فکر میکردم آدمه

______________________________________________________________________________

هر که گفته فراموش میشود دروغ گفته است . . .

بهانه آورده است تا شاید خودش را دلداری دهد. . .

فراموش نمیشود . . . تا ابد می ماند قصه ی دلدادگی و عاشقی . . .

حتی اگه متنفر باشی . . . دور شوی . . .سایه اش را با تیر بزنی . . .

باز هم هست . . .

باز هم یک چیزی . . . یک جایی . . .تو را می برد به خاطرات خوب . . .

_______________________________________________________________________________

دلم می خواهد دفتر مشقم را باره کنم  و دوباره تمرین کنم الفبای زندگی را

می خواهم خط خطی کنم تمام اون روزهایی را که دلم را شکستند و دل شکستم  . . .

دلم میخواهد سیاه کنم تمام روزهایی را که نبودی . . .

دلم میخواهد . . .

______________________________________________________________________________

عشق من از همین حالا میگویم . . .

خوب حواست را جمع کن . . .یادت باشد انعام خوبی به قبر کن بده

تا قبرم را بزرگتر و جادارتر از بقیه بکند . . .

میترسم که مبادا قبرم جایی برای دل بر ارزویم نداشته باشد

و من در خانه ی جدیدم باز هم شرمنده ی دلم شوم

خدا.......

خــــدایا

آدم هــــای ســـرزمینم همه شــــان مهــــربانی را دوست دارند

همـــــه شان محبت را دوست دارنــــد

و تک تکشــــان عشــــــق را...

فقـــط کمی بلـــد نیســـتند نحــــوه ی ابراز آن را ،

مکان ابـــراز آن را

و گاهی زمـــانش را...

خـــــدایا

خودت بیــــاموز به همــــه

همـــــه ی این هــــــا را...!

پ.ن :جدیدا" کمی جدی تر می نویســــم!

این که چرا اینطور می نویســــم را نمی دانم

امــــــا هرچه هست اینگونه نوشــتنم را می پسندم!!!

+گویا تو هـــم مجبوری بپســـندی

با شتاب به سمتـــم دوید!...

طوری که اگر یک لحظه جلوی پایش را نگاه نمی کرد با مغـز به زمین می خورد!!! :/

با ذوقِ تمــــام، گوشی اش را به سمتم گرفت!

_عارفه گوش کن ببیــــن چه آهنگ قشنگیه...

صــــدای بَم و بلند گوشی اش تمــــام اتاقم را پُر کرده بود!

عصبانی شدم :

_مگه نمی دونی من ازین آهنگای مسخــــــره دوس ندارم؟!؟!؟!؟!؟

یک لحظه مــــاتش برد!

به سرعت صـــــدای آهنگ را قطع کرد

بعد هــم سرش را پاییــن انداخت و بدون اینکه چیزی بگوید از اتاقم بیرون رفت!

...

چنــــد روزیست به شدت فکرم مشغول است

کاش آن روز هیــــچ چیز نمی گفتم و فقط گوش می کردم...

به گمــــانم گناهِ شکستنِ دلش

از گناهِ گوش دادن به آهــنگ گوشی اش خیــــلی بیشــــتر باشــــد...!!!

خـــــدایا مرا ببخـــش...

پ.ن1: خــدایا تـو می دانی که دوست ندارم هیـچ دلی را خواسته یا ناخواسته بشکنم...

پ.ن2 : شـــاید کمی دیر باشد امــــا همه ی آن هـایی که تا الآن دلـــم را شکسته اند ،

همین جــا در همــــین لحظه بخشــــیدم!

پ.ن3 : یک دسته ی خاصــــی از آدم هــــا هستند که وقتی از دســــتتان ناراحت می شـــوند

سعی می کننـــد به رویتـــــان نیاورند... از ته دل برایشــــان از خـــدا صـــبر مسئلت میطلبــم(!!!)

(گروهی از نویسنده هـــا و شاعر هـــا جزء این دسته اند سعی کنیــــد اذیتشــــان نکنید(!))

پ.ن4 : نوشیدنِ قهـــوه ی تلخ روشی ست به شدت زجــــرآور برای تنـــبیـه خــــودم;

مدتی ست مجــــبورم تحمـــلش کنم!!! (خــــــدا کند در جهـــنم قهـــوه ی تلخ ، به خوردمــان ندهنــــد!)

پ.ن5 : خیـــلی وقت ها برای خودم پزشـــک می شوم و برای آرامـــش دلِ نازکــم

"صلوات" تجـــــویز می کنم...

صلوات نســــخه ی خوبی ست! پیشنهاد می کنم برای رئوف شدن قلبتـــان بپــیچیــــد...!

+پی نوشت این پســـتم چقــــدر طولانی شد...می خواهــــم به روی خودم نیاورم  امــــــا

دل شکســـــتن ^تاوان دارد!!!!

قول داده ام فراموشش کنم...

قول داده ام بهانه اش را نگيرم.....

قول داده ام يادم برود هر آنچه بود،اما...

زير قولم زده ام...هنوز يادم هست...

هنوز شبها با گريه ميخوابم...

هنوز چشمانم منتظر خبري از اوست.. بدقول نيستم...

دست خودم نيست..دلم منطق نميفهمد
بـرايِ قـــد کشــيدنــم
خيــلي هـا
کــوتـــــاه آمــدنــد

آدمی که منتظر است ........

نشانه خاصی ندارد ........

هیچ نشانه خاصی ندارد فقط با هر صدایی

برمیگردد .............

دوست مجازی من ...

چند وقت است برایت مینویسم

و تو میخوانی

وگاهی تو مینویسی و من میخوانم

دوست مجازی من

این روزها درد دلهایمان را

به زبان نمی آوریم

تایپ میکنیم

مانده ایم اگر این دنیای مجازی نبود

روی دیوار احساس چه کسی مینوشتیم

نامت زیباست اما افسوس مجازی هستی

پشت هر یک از این نوشته ها یک نفرنشسته است

میخواند،فکر میکند،گاهی هم گریه میکند،یا میخندد

برای چند دقیقه هم که باشد

از دنیای واقعی مرخصی میگیری

مینشینی برای دل خودت

گاهی هم شب و روز میچرخی در این دنیای رمز دار

ولی میدانم

قدر تمام لبخندهایت تنها هستی

اگر همدمی بود که مجازی نمیشدی

شاید این معجزه ی مجازی بودنت باشد

دوست مجازی من

بودنت را قدر میدانم